Dzięki komentarzom Czcibora napisać mogę dodatkowego posta o tarczach. Uzupełnimy sobie źródła. Zacznijmy jednak od tego, że tarcze migdałowate zastąpiły używane wcześniej typy, a więc po pierwsze tarcze okrągłe, o których już wspomniałem, po drugie zaś owalne:
Biblia z Sankt Gallen, przełom IX i X w. za http://blog.metmuseum.org |
Scena z Apokalipsy Bamberskiej, ok. 1000 r., za http://raebear.net/bibleart |
Co ciekawe, na scenie z Apokalipsy Bamberskiej widzimy wyraźnie białe kropki, które możemy za Rudzińskim interpretować jako szwy, którymi wycięta w wymyślne kształty skóra przyszyta była do drewna. Fakt, że tarcza była rzeczą bardziej skórzaną, niż się ogólnie przypuszcza ;) może rozjaśniać nam ten dziwny cytat z Saxa Gramatyka o polewaniu tarcz wodą. Więcej o tym na blogu DAGOME.
Poniżej mamy przykład nieregularnego owalu, właściwie przechodzącego w migdał, używanego przez pieszego z włócznią (oszczepem z poprzeczką?). To jest pieszy tarczownik, lekkozbrojny - niech mi tylko nikt nie wmawia, że mam go za Słowianina! :) - i dlatego szczególnie podoba mi się ta forma.
Biblia z Roda, przed 1047 |
A oto i najwcześniejsze wizerunki tarcz migdałowatych:
Codex Aureus Epternacensis (1030-1050) za http://www.reenactment.de |
Biblia z Roda, przed 1047 |
Denar książęcy Bolesława Śmiałego (1058-1079) za http://www.denary.com.pl/ |
A na koniec piękna scena z Codex Aureus Epternacensis (1030-1050)! |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz